Van de NS moet je het maar weer hebben. De trein naar Brussel ging niet verder dan Roosendaal, 'omdat er twee locomotieven zijn uitgebrand.' Het is weer eens wat anders dan een giraffe op baanvak 7. En bovendien is Roosendaal een uiterst aangenaam stadje dat zijn charme uit de 22e eeuw volledig heeft weten te bewaren. In de restauratie met uitzicht op het RBC-stadion genoten wij van een capu. 'Ook nog iets lekkers bij het saucijzenbroodje?' Het interieur was helemaal jaren 70 met originele grijsgrijze tapijttegels die vakkundig waren afgeschraapt en herkbekotst. Terwijl de NS op zoek was naar verse paarden, zaten wij gezellig in de wind op zo'n uiterst hippe BBQ-grill annex bank. Daar kwam dan eindelijk de trein! Na een korte doch hevige schermutseling met Kongolese vluchtelingen konden wij nog ternauwernood een balkonplaats bemachtigen. Door het vuile raam meenden we te kunnen zien dat de zon scheen. Maar dit is dan je aansluiting op de Eurostar naar Londen, he? Dat suggereert toch iets. Mais non, dit was een Belgisch boemeltje dat amechtig langs afgebladderde stationnetjes voorttufte. We hadden tenminste wel alle gelegenheid in diverse Dutroux-huizen binnen te kijken en naar de meisjes te zwaaien. Om half drie bereikten we Brussel en namen onze intrek in Hotel Metropole (*****). Dat dan weer wel.
1 opmerking:
O, kinderen, wat heerlijk. In Brussel binnen één dag! Maar de ramen moesten wel erg vuil zijn, want dat de zon scheen, lijkt me werkelijk zwaar overdreven.
Een reactie posten