Londen verandert. Ook hier zien we de Verproletarisering oprukken. Vanmorgen kwam er een dikke kerel met mouwloos t-shirt, tattoos, korte broek en slippers de lobby van het hotel inlopen. Van ons hotel!
Hotels worden steeds meer serviceflats. Wij hebben een klein keukentje met magnetron en ijskast op de kamer. Op de gang staat een machine die natuurzuiver water produceert. Het dus is niet meer vanzelfsprekend dat je zoals achter mij te zien is allemaal samen ontbijt, luncht en dineert. Je ziet elkaar niet meer. Behalve in de lobby. En dat is natuurlijk ook goed.
Zoals wij naar de tattoo-man kijken, zo zou de paarlen dame in pastel naar ons kijken bij het ontbijt. Zijn wij dan even snobistisch? Ongetwijfeld. Maar er zijn grenzen. Je kunt niet in je onderbroek door The Grand On Trafalgar lopen. Fatsoen, beschaving, goede smaak, ze bestaan. Vinden wij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten