Hodoe L' Adonai Kie Tov, Kie Le-olam Chasdo

Mensen in mijn omgeving trouwen niet zo snel. Ik geloof dat ik eigenlijk nog nooit op een bruiloft ben geweest. Dus dan is het sowieso wel leuk om er 1 mee te maken. Dat het een Joods huwelijk was, maakte het nog ietsjes specialer.

En zo zit DaPiet (met keppeltje) zondag temidden van de mannen in de synagoge naar het bruidspaar onder de choepa (het tentdakje, de trouwhemel, die het huis symboliseert) te kijken. De vrouwen elders, maar wel beneden. (Normaal zitten ze boven -verontwaardigd gemompel onder enkele orthodoxe mannen). Voordat de dienst begint speelt een Klezmerbandje. Het bruidspaar wordt binnengeleid, terwijl het welkomstlied wordt gezongen: "Hodoe l' Adonai kie tov, kie le-olam chasdo." Even je Hebreeuws ophalen. O, ja: "Dankt de Eeuwige, want Hij is goed, want Zijn liefde is voor altijd." Zie, je zit er zo weer in. (Bovendien is dit gewoon psalm 118). De rabbijn spreekt. Bruidegom en bruid drinken van de wijn. De ringen worden omgeschoven. Een glas wordt gebroken en men roept "mazzeltov". Naar buiten, rijst gooien en met muziek door de straten van Amsterdam. (Dom, dom: smartphone vergeten!).

Per boot langs zonovergoten grachten terug naar fraaie, oude West-Indisch Huis, waar de dag begonnen was met de voltrekking van het burgerlijk huwelijk. In dit huis zwaaiden eens de fameuze Heeren Negentien de scepter over de West-Indische Compagnie. Op de binnenplaats nog meer swingende klezmer. Het paar wordt op de stoelen geheven en rond de fontijn gedragen. Toespraken van de ouders. (Vader van de bruidegom verraadt de -voor de bruid- nog geheime vakantiebestemming: 'Groeten aan Fidel' - foutje). Eten. Toespraken van de getuigen.

Tot slot: keiharde disco. DaPiet en DaPlien deden het licht uit. Laat thuis. Het voor het eerst gedragen zwartfluwelen pak met de witte strepen uittrekken. Het gloednieuwe overhemd van Jacques Britt ophangen. De zwarte Italiaanse lakschoenen wegschoppen. Zuchten. Een mooie dag. Ameen. (Ik wil ook een Joodse bruiloft!).