De juiste plaats, de juiste tijd. GPD-correspondent Harald Doornbos weet ervan. Deze beelden schoot hij met een eenvoudige Sony camera bij een vluchtelingenkamp rond de Libenase stad Tripoli. De vliegende man zou een Al-Qaida terrorist zijn die een voltreffer kreeg van een mortier van het Libanese leger. Een voorbeeld van blogjournalistiek die de echte media kapot maakt? Zoals de auteur Andrew Keen - beweert in zijn boek 'The Cult of the Amateur'? (Or: 'How Today's Internet Is Killing Our Culture and Assaulting Our Economy'). Hoe weten we dat dit een terrorist is en niet een onschuldige kebab-verkoper? Zoek het zelf maar uit, lijkt het antwoord. In plaats van de onderzoeksjournalist: de onderzoekslezer? Kijk op de blog van Doornbos, doorzoek de buitenlandse media, etc. Maar wordt het nieuws hiermee niet een soort 'Funniest Homevideos'? Zoals de historicus Johan Huizinga eens naar aanleiding van iets heel anders zei: 'We weten het niet; en we kunnen hierin berusten.' Een wijze man.
10 opmerkingen:
Inderdaad is onduidelijk wie of wat dat was in de lucht. Piet, je moedigt me aan ook een weblog te beginnen. Maar hoe kan ik er dan geen dingen van persoonlijke aard (zakelijk, of relationeel), of dingen die ik dan verbazingwekkend vind in zetten. Kan dat niet? Mij valt op dat jij telkens politiek-incorrecte of zakelijke en relationele zaken weet te vermijden. Terwijl die toch de meeste schrijvers bezighouden. Waar kan ik wel over schrijven? In mijn geval... Ik lees je weblogs bijna dagelijks, en vind ze soms leuk en soms niet. Maar ik blijf ze wel lezen, met plezier.
Een uitdaging is te schrijven niet alleen voor je eigen kerk lijkt me.
Wat ik ook jammer vind, is dat de reacties op je weblogs alleen aan jou gericht zijn. Ik mis polemiek. Dat is niet door jou, maar een observatie.
Natuurlijk, Reni, alles kan. De stukken op mijn blog zijn vaak meer existentieel van aard. Polemiek mis ik ook wel een beetje. Maar je moet goed bedenken: welke polemiek? Niet die van het tv-programma Lagerhuis, dat was een soort stoomafblazen voor beginners. Daar schiet je niks mee op. Waar het Lagerhuis ophield, daar zou ik willen beginnen, op het moment dat de emoties gevaporiseerd zijn. Liever een Hogerhuis dan eigenlijk, als je begrijpt wat ik bedoel: in de luwte echt discussieren.
Ik heb wel wat in voorbereiding. De vraag bijvoorbeeld die me de laatste tijd bezig houdt: geloven wij nog in het kwaad? Het lijkt er op alsof wij ons maar moeilijk een vijand kunnen voorstellen. Terwijl er toch inmiddels, ook in ons eigen land voldoende mensen rondlopen, die ons en onze beschaving haten. Je vijand niet meer kunnen identificeren vind ik een teken van decadentie. (Wat is decadentie?) Daarentegen: de gevaren van een wij/zij denken, etc.
Ik neem je aanbeveling serieus. Jij bent tenslotte ook een lezer.
Ik heb overigens geen kerk.
Pieterman,
Je weblogs zijn deels sub-existentiel. Je wou me toch niet vertellen dat je existentie alleen bestaat uit boeken en apparaten?
En, ik mis antwoorden, waarover zal ik schrijven, normaal gesproken. Je kunt zo goed luisteren en emphateren.
Kom uit je hok gereformeerd opgevoede man ;-). Durf aan eenieder te zeggen en te schrijven wat je denkt.
Dit bedoel ik nou. Het is fijn dat wij jou hebben om de bezwaren tegen polemiek aanschouwelijk te maken. Het begint met goede bedoelingen en eindigt als in elke bruine kroeg tegensluitingstijd: met mensen die elkaar zogenaamd de waarheid gaan zeggen.
Kun je trouwens uitleggen hoe iets 'sub-existentieel' kan zijn? Is dat de thematiek van een 'Unter-mensch'?
Pierre,
Je kunt beter. Ik heb net uitgelegd wat ik bedoelde met sub-existentieel. En wat heeft een Untermensch ermee te maken? Ziet u mij als zodanig, of 'jullie', want u spreekt over 'wij' (of was dat.. enz.). Het bruine-kroegverband ontgaat mij ook, tenzij je bezopen bent ;-).
'Ik heb net uitgelegd wat sub-existentieel is.' Je bedoelt: iemand die bezig is met boeken en apparaten? Moet je insturen naar de Wikipedia.
Met existentieel bedoelde ik -maar dat is ook geen juiste definitie, dat weet ik: dat wat mij als mens bezig houdt. Als er iets sub-existentieel genoemd wordt, zou zich dat 'onder mijn bestaan' moeten bevinden. Ik wist daar niet een betere term voor te verzinnen dan dat je het dan over een 'Unter-Mensch' had. Dat wilde je me niet toewensen, hoopte ik. Maar je betrok je op jezelf. Ja, daar kan ik niks aan doen.
Ik hoop overigens dat je merkt dat ik 'ondermenselijke' thema's als boekenkasten altijd probeer te vernbinden met thema's die met name jou toch ook moeten aanspreken: chaos, de krachten van het duisternis, de onderwereld en de dood.
Waarom moet ik toch telkens aan zoveel mensen alles uitleggen? Sub is onder en supra boven (en Supra was of is koffie ja). Daar gaat het 'dus' niet om.
Maar goed, ik begrijp nu dat ik een en ander moet duiden als post-existentialistisch.
(ik zit niet in een kroeg en om het even uit te leggen, dit slaat dan op Sartre, dat post-existentialisme)
Laatste ronde!
Op zich was het wel gezellig, alleen jammer dat die verrukkelijke blonde vrouw net het pand verliet. En die degelijke maar o zo sensuele (lees: geile [red.])brunette.
Een reactie posten