August is nearly over, the people
Back from holiday are tanned
With blistered thumbs and a wallet of snaps and a little
Joie de vivre which is contraband;
Whose stamina is enough to face the annual
Wait for the annual spree,
Whose memories are stamped with specks of sunshine
Like faded fleurs de lys.
Now the till and the typewriter call the fingers,
The workman gathers his tools
For the eight-hour day but after that the solace
Of films or football pools
Or of the gossip or cuddle, the moments of self-glory
Or self-indulgence, blinkers on the eyes of doubt,
The blue smoke rising and the brown lace sinking
In the empty glass of stout.
Back from holiday are tanned
With blistered thumbs and a wallet of snaps and a little
Joie de vivre which is contraband;
Whose stamina is enough to face the annual
Wait for the annual spree,
Whose memories are stamped with specks of sunshine
Like faded fleurs de lys.
Now the till and the typewriter call the fingers,
The workman gathers his tools
For the eight-hour day but after that the solace
Of films or football pools
Or of the gossip or cuddle, the moments of self-glory
Or self-indulgence, blinkers on the eyes of doubt,
The blue smoke rising and the brown lace sinking
In the empty glass of stout.
(Uit: "Autumn Journal", III, Louis MacNeice, 1938).
Je mag niet snijen in zo'n mooi gedicht, maar het is
een nogal lang gedicht.
een nogal lang gedicht.
Eventueel hier in z'n geheel te lezen.
3 opmerkingen:
Hee DaPiet, leuk om te zien dat je McNeice weer ter hand hebt genomen - het seizoen & de barre tijden zijn er naar!
Leestip voor de komende maand: Dylan Thomas,de septemberdrichter par excellence!
En nu de poeten weer ter zijde leggen & voort met uw geblog, dat zulk verslavend leesvoer is geworden!
DaDurk
'Septemberdichter!' Kijk, hier spreekt een kenneur. Dat doen we dan, Durk. Ik heb trouwens ook Gallsworthy's bio die ik aan jou gaf gekocht. En een muf ruikend boek getiteld: 'Louis MacNeice - Sceptical Vision'. De sceptici zijn mijn nieuwe projekt. De mensen van het uitgestelde oordeel en de praktische levenskunst; niet de rationalisten die de periode 1630-1950 domineerden. Dat fikse onderscheid is van Stephen Toulmin in zijn boek 'Kosmopolis'. We gaan dus terug naar voor 1630, naar de humanisten. Zoals Toulmin het zegt: liever op een wolk met Montaigne en Rabelais dan met Descartes en cosnorten. Ah, go away DaPiet! You and your bloody books.
Oh wat mooi Da Piet, ik zou er wat voor geven om zo te kunnen schrijven..
Een reactie posten