Twee verschillende benaderingen. Bij een computertijdschrift kreeg ik een aparte bijlage "Google programma's", compleet met DVD. Ze gingen er blijkbaar vanuit dat ik wel interesse had in die handige programmaatjes. In De Groene Amsterdammer deze week daarentegen een artikel met de verontrustende titel: 'Google weet alles van je (want je hebt het ze zelf verteld).' Over de totalitaire ambities van Google. Alle zoektermen die je in Google intypt worden voor jaren vastgelegd, gekoppeld aan het unieke IP-nummer van je computer en aan alle andere persoonsgegevens die Google door middel van zijn gratis e-services over jou heeft vergaard. Gekoppeld aan de acquisitie door Google van een van de opdringerigste internetadvertentiebedrijven vindt het blad dat geen aantrekkelijk perspectief. De Groene heeft zich blijkbaar nog niet neergelegd bij het post-privacy-tijdperk. Ik wel, denk ik. Nu ben ik ook zo iemand die eerst klikt en dan pas denkt. Ik loop mijn muis achterna, ja. Dat kan verkeerd uitpakken. Maar op de een of andere manier geloof ik dat niet zo. En ik heb ook altijd het idee dat de staat, de CIA en Google toch nooit zoveel van mij weten als de DA-drogiste of de verkoopster op de boekenafdeling van V&D. Zij vormen knooppunten van de meest intensieve Piet-data. De drogiste heeft intieme kennis omtrent Predictor, condooms, eksterogen, aambeien, tandkalk en zweetvoeten. Meer dan vrienden en vriendinnen van mij weten -of zouden willen weten. En verkoopster van V & D moet gemerkt hebben dat ik de laatste tijd een voorkeur had voor een bepaald slag boeken. Binnen korte tijd immers kwam ik titels afrekenen als: 'Stoppen met drinken', 'Stoppen met roken', 'Ik wil die kilo's kwijt en mijn leven terug', 'Borderliner', 'Hoogsensitieve personen in de liefde' en 'Mediteren voor Dummies.' Ze keek me enigzins bezorgd aan, alsof ze wilde zeggen: 'Gaat het wel goed met je, jongen?' Dat heb ik van Google nog nooit gehoord. Of van de Belastingdienst. Of van Amazon, toen ik daar laatst het tiende boek over bipolariteit bestelde. Nou gaf ik misschien ook wel erg veel hints. Toch: als er iemand naar me kijkt, dan toch maar liever een grote vrouw. Daar zouden bedrijven hun voordeel mee kunnen doen. (Om meer te lezen over het artikel in de Groene en reacties erop, ga naar: http://tinyurl.com/2fkrax. Erg goed om zo'n follow-up te hebben!). Maar weet wel dat Google je in de gaten houdt.
1 opmerking:
Via mij komt Google dan ook weer bij jou uit en is het cirkeltje weer rond
Een reactie posten