Aviodroom: I'm Leaving On A Jet Plane

Vrijdag, Aviodrome, Lelystad, 16. 45 uur. Altijd handig: een eigen vliegtuig. Zeker met dit soort afstanden. Kwam even in een onweersbui terecht. De bliksem sloeg in het Aviodrome te Lelystad, kon precies zien waar ik heen moest. Zette mijn kist netjes voor de deur. Driehonderd CAD-jongens, technische tekenaars. Dat zijn geen tekentafel-mensen meer, maar halve IT-ers. In de zaal presenteerde een van hen het nieuwe softwarepakket van de firma. Als een dolle muisde hij heen en weer tussen alle opties: 3D-modellen, uitvergrotingen, doorsnedes, etc. Gesneden koek natuurlijk voor mij als Professor am Institut fuer Rechnergestützte Informationssysteme in technischen Anwendungen an der Ruhr-Universitaet von Bochum. Optreden ging prima. Diverse open doekjes. Toch moest ik m'n kop er goed bijhouden. Misschien net een uurtje te weinig geslapen. Of teveel bezig met bloggen en twitteren. Tot slot werden de prijzen uitgereikt voor het beste ontwerp. De winnaar was een Noorderling van een firma waarvan de naam me even ontschoten is. Gefeliciteerd, en of hij er nog iets over kon zeggen? "Nou, het is een vulmachine voor aardappel'n en ui'n. Hij vult zakken van 10 kilo, 25 kilo. Met Aardappel'n. En ui'n." Na een tijdje: "Dat was het eigenlijk." Soms moet je de dingen ook niet moeilijker maken dan ze zijn. Applaus. Bloemen. Hanny bedankt! En Petra was ik bijna vergeten. En nou naar de borrel!