Nee, dus. Je kunt ook zeggen dat ik dit feest onderschat. Het wordt steeds groter. En ik heb dat niet in de gaten. Ik dacht dat ik zomaar op de gebruikelijke manier naar Leiden kon reizen. Kaartje kopen, hup de trein in. Ik moet op tijd in Leiden zijn, ik wil niet wachten, ik wil per se met deze trein mee. Zonder kaartje. Ik wil er onderweg wel een kopen. Maar dat mag niet van de conducteur.
Ik moet eruit. Geen coulantie, zelfs vandaag niet. Ik ga er niet uit. Ik ben boos. Heel boos. Ik scheld op de conducteur en op de NS. Hij gaat geen discussie met mij aan, hij gaat de politie bellen, ik moet eruit. Ik ga er zonder politie ook wel uit, ik wil de andere mensen niet duperen door ze te laten wachten. De trein vertrekt met 4 minuten vertraging. Zonder mij.
Maar ik ben boos als een oude man die de wereld niet meer begrijpt. En daarna nog met allemaal vrolijke, jonge mensen 20 minuten in de rij moet staan voor een kaartje. Waar je nog 50 eurocent extra voor moet betalen! Dat is meer dan een gulden! In mijn tijd...
In mijn tijd...was ik nooit overspannen. Ik had geen last van massa-angst, was niet bang voor huilende kinderen, stond op voor zwangere vrouwen en was tolerant ten opzichte van buitenlanders. Alleen het koningshuis, dat kon ik niet uitstaan. En ik jatte wel eens wat uit winkels. En je kon in de trein een kaartje kopen. Wat is er toch een hoop veranderd.Toen ik drie uur later in Warmond met een lauw biertje in de regen naar een slechte coverband stond te luisteren en aldus het ware Koninginnedag-gevoel onderging, bedaarde ik eindelijk en begreep al bijna niet meer waarom ik me nou zo druk had gemaakt.
Ach, misschien was het ook de varkensstress van Nederland die na zoveel jaar echt begon te werken. Volle varkenstreinen, volle varkenssteden, en lawaai, overal varkenslawaai. Geen vrolijk idee, maar in zo’n stemming moet je eigenlijk niet schrijven, dan wordt het allemaal zo grumpy. (Grumpy Young Men -dat is eigenlijk wel het allerergste. Nog erger dan een interkerkelijk zingevingsmens met kort, grijs haar dat de Koran zit te lezen). Drink een bier en ga vroeg slapen. En excuseer je bij de varkensconducteur.
2 opmerkingen:
Moest je ...eruit?
Dat meen je toch niet, zo zit de wereld toch niet in elkaar?
O wat is dit erg! Echt te erg voor woorden, gvd.
Ik moest er uit! Achteraf denk ik dat ik misschien beter niks tegen die conducteur had kunnen zeggen, gewoon gaan zitten en maar zien. Maar ik ging vooraf naar hem toe en zei dat ik geen kaartje KON kopen. Het was zo druk. Ik dacht ook dat er iets met de automaten was. Misschien had hij een bon in de trein uitgeschreven en had ik de NS kunnen bellen en om clementie vragen. Ik was na afloop het meest bezig met de vraag of mijn woede gerechtvaardigd was. Daarom ben ik blij met jouw reactie!
Een reactie posten