donderdag 1 mei 2008

Mit Kinderkeller

Vriend Ab gaf nog een andere tip: kijk naar landen waar je zonder bezwaar een eigen huis mag bouwen. Belgie, Oostenrijk. Wat zijn wij gezegend met onze bouwvergunningen. "Uw verzoek voor uitbreiding van uw kelder is afgewezen."

De president van het land komt op TV: dit is het werk van een individu, het heeft niets met Oostenrijk te maken. De politieman zegt: de kinderen lachen alweer! Is dat niet de behoefte aan uiterlijke eenheid, zo kenmerkend voor de leden van een incestfamilie?

Ik heb Oostenrijk altijd verdedigd tegen het fameuze Hollandse vingertje. Misschien omdat ik er al 38 jaar kom. Ik heb er mijn eigen kel…Eh, het is een fijn land. Met bergen en frisse lucht. En 's winters sneeuw. En aardige mensen. We moesten Oostenrijk uit de EU zetten toen Haider 20% van de stemmen haalde? Met Fortuyn bleek dat wij ook 20% van dat soort mensen in huis hadden.

Maar iets van die sfeer die de zaak Amstetten mogelijk maakt heb ik altijd ook wel een heel klein beetje opgesnoven. De scherpe kantjes die je onwillekeurig vermoedde onder een vriendelijkheid, een hoffelijkheid die net niet helemaal reëel leek. De bebloemde strooimand van monumentale clichés, waar onder de chocolade Alpen-eitjes de keiharde vooroordelen lagen. Het verplichte berouw over een verzwegen oorlog, en de monumenten in de kleine dorpjes: “Ewig dauert ihren Heldenruhm”. Die speciale achterruimte in het cafe, waar de 'Alte Kameraden' nog steeds hun oude ideeën zaten te pruimen. Het kapelletje in de bergen waar onder het strak gegutste ribbekastje van Christus aan het kruis steevast een lege halve liter Mohrenbrau stond.

Maar of dat voldoende is voor een oordeel, laat staan een veroordeling? Ik weet het niet. Wie is zonder zonden? Wie kent niet het conflict tussen Christus en nog een halve liter? Wie is niet een heel kleine beetje xenofoob? Wie kent zijn buren nu wel? Wie kent zijn eigen kelder? Als we nu een heel volk veroordelen, doen we dan niet hetzelfde wat we ook wel met de Duitsers deden? Het Kwaad op comfortabele wijze buiten onszelf plaatsen.

Toch als we het bijzondere en het algemene in deze zaak scheiden: voldoende redenen voor Oostenrijk om zichzelf een paar harde vragen te stellen. Wat ze ook doen. En de vragen zijn in deze belangrijker dan de antwoorden.

En we gaan niet boycotten. We hebben onze wintersport alweer geboekt. Luxuszimmer. Mit Kinderkeller!

Geen opmerkingen: