We verblijven in Berlijn in een appartement van een vriendin van DaPlien in de wijk Friedrichshain. Ik moet zeggen: het is hier een stuk rustiger dan in Utrecht Lunetten. De vogeltjes fluiten. De bomen ruisen. De kerkkok luidt. Zwaluwen in de lucht. Bijna een dorp. Waar zijn de gekken? Waar is het tuig? Beleefde jonge mensen, grootsteeds en tolerant. Als er geluidsoverlast is komt het een zelfbespeelde piano. En dit is geen Oud-Zuid maar een (deels) gerenoveerde Oost-Berlijnse wijk.Vanuit Friedrichshain rijden we per fiets door het aangrenzende Prenzlauer Berg, dat vooral bewoond wordt door jonge gezinnen, hippe studenten en ander artistiekerig volk. Het verkeerde verleden heeft de stad ook met zoveel lege panden opgescheept dat elke Berlijner eigenlijk een natuurlijke kraker is. Al vanaf 1945 maakt hij de ruines weer bewoonbaar. Deze wijken zijn ideaal om te oefenen in restaurantjes en winkeltjes openen. Inventieve winkelnamen goed voor een milde glimlach: 'Kleine Eiszeit' (ijs natuurlijk), 'Unkaputtbar' (hergebruik van goederen).
Al fietsend zeil je langs onttakelde 19e eeuwse fabrieken, pokdalige Plattenbau, fraai gerenoveerde etagewoningen, bont beschilderde krakerspanden, in oude glorie herstelde bruggen, moderne musea in oude stations, glanzende nieuwe stations van glas en bezige oudbeige universiteiten. 'Unkaputtbar', dat kun je gerust ook van Berlijn zelf zeggen.
1 opmerking:
Beste Bloggers, leuk om weer even wat van jullie te vernemen. Naar ik begrijp zal Oeebama zijn toespraak niet vóór de Brandenburger Tor houden maar in het zicht van de Siegessaüle, onder het wakend oog van Von Bismarck, Von Moltke en Von Roon. Enfin, ik ben benieuwd of jullie nog even gaan kijken. Groet van Gyros en Monique.
Een reactie posten