Ik weet niet of het je opgevallen is, maar het wordt tegenwoordig steeds erger met die romantitels.Ook niet over de verschrikkelijke Ludlum- of Dan Brown-titels als ‘Het Fred Oster Weekend’ of ‘De Pinokkio Protocollen’. Die mensen zijn reddeloos; evenals degenen die hun boeken kopen.
Niet over de vrij recente en irritante gewoonte allerlei bekende historische personen in een interessanterige titel te verhakselen. ’Kafka on the shore.’ ‘Kafka's hat.’ Niks meer met Kafka! ‘The Dante club.’ Niks meer met Dante! “Na het succes van ‘Leonardo’s Lach’ en ‘Nietzsches Navel, kwam de al even grote bestseller ‘Kierkegaards Kruiwagen’.”
Ik heb het over de afschuwelijke, alsmaar oprukkende semi-creatieve bijeenplaatsing van begrippen met suggestie van peilloze diepzinnigheid. Niemandsbruid. Maanvuur. Tweeduister. Spiltijd. Ziekzoekers. Dubbelliefde. Klipdrift. Zielverstand. Eilandvrees. Albinoziel. Schaduwkind. Schaduwmoeder. Moederkruid (Sleevrees?). Tralievader. Tropenvuur. Heblust. Haaiensafari. Zondagsgeld. Nachtzwemmen. Ik verzin het niet, dit zijn bestaande titels. Ik hoef niet eens mijn best te doen, ze stuiven je zo van de planken tegemoet. Plankvrees! Het is een ziekte. Titelziekte! Door de lasnaden van nep-poetische bevlogenheid kijken we rechtstreeks in de kaarten van iemands literaire blufpoker. Titelbluf!
Met dit soort titels wil men zeggen: hier gebeurt iets mensen, iets creatiefs, dit is lieteratu-huur! Dit is diep. Dieper dan “Tienduizend mijlen onder zee.”? O, veel dieper.
Bij nadere bestudering van het fenomeen valt op dat populair zijn: hemellichamen; elementen en kleuren; jaargetijden; elementaire, emotionele begrippen als vader, moeder, kind.
En dan maar husselen! Husselmoeder.
Sneeuw is goed. Sneeuwkind. Sneeuwzuster. Sneeuwklas. Maan! Maan is ook goed. Maansoep. Maanbruid. (Nee, Maanzaad niet. Sneeuwzaad kan weer wel). Maanden zijn okay. Februariliefde. Oktoberhaat. Novemberdrift. Januarikind. Septemberangst. Junivrees. Julikruid. Novembervuur.
Winter! Winter is heel goed. Ja, winter is misschien wel de beste. Die suggestie van het schrale seizoen, de koude wind die over de kale vloer van de menselijke ziel waait. Waaivader. Winterziel. Wintervuur. Winterliefde. Wintergif. Winterdrank. Winterpijn. Wintermoeder. Winterbruid. Winterziel. Winterdrift. Wintervuur. Winterlust. Zomerkut! (Roep ik opeens, om weer wakker te worden). En de Nederlandse literatuur kan weer een decennium vooruit qua titel.
“Na haar juichend ontvangen debuutroman ‘Winterhonger’ volgden ‘Marsvrees’ en ‘Snickerdrift’, waarin wederom haar eetverslaving het thema was.”
Nu vraag ik je: wat is er in godsnaam mis met die gewone titels van vroeger? Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Ruisen de bossen niet meer eeuwig, zijn de populieren opeens uitgezongen? Mien van het Zand-Pad, waar ben je, nu je land je nodig heeft?
Maar goed, dit wordt allemaal behandeld in mijn nieuwe boek: 'Het DaPiet Ultimatum’. Waarvan de boodschap is: kappen met dit soort titels! Het is allemaal zo semi! Creatief? Je Schaduwzuster!
(Mochten mensen nog meer fraaie voorbeelden hebben of zelfgemaakte titels willen inzenden: niet doen! Het is een ziekte. En dus besmettelijk. Windpijn. Moederzadel. Spilzee. Zeezadel. Windmoeder. Spilzadel. Aaahh!).
10 opmerkingen:
winterlichaam. niet verzonnen! pure non-fictie. stond op een bordje in het haags gemeentemuseum. iets met theosofie en theosofische colleges en een zwart krijtbord met dingen daarop geschreven door een theosofisch iemand en jacoba van heemskerck en mondriaan. och, maakte ik maar betere notities in een moleskine ofzo, dan hadden we iets aan deze opmerking gehad.
Maar iemand heeft het toch verzonnen? '(Jij dus niet. Gelukkig, zeg ik dan. Ben je het me eens dat dit soort titels 'erg' zijn? Of vindt je het toch wel mooi? Ik wil niemand beledigen met mijn ongecontroleerde Satiredrift. Oeps!) Maar ik zal 'm toch maar verwijderen van de lijst? Hij stond ook niet echt 'op de plank', nietwaar.
joh, je hebt volkomen gelijk. met terugwerkende kracht weet ik waarom proza me niet ligt. titels verzinnen, dat niet kunnen en dan met titelziektetitels komen. Yak!
Nou, of dat helemaal aan de 'Titelvrees' lag? Ik mocht jouw proza wel. Het 'dansvlak' van een pompstation; 'Ik hou niet van mensen die hun auto niet schoonmaken' (zoiets). Dat weet ik nog. Misschien was het toch meer de onwil/onmacht om telkens weer verhaallijntjes te moeten ontwikkelen. (De actie). Dat was het bij mij in ieder geval. (Overigens schreef ik vandaag, voor het eerst in driekwart jaar, weer eens verder aan een 'schooltekst'.)
oh, ben benieuwd. wat is de titel?
Lithium! (Over mijn vorig jaar 'ontdekte' bipolaire aandoening. heb ik ook eens wat!) Maar ik overweeg een samengestelde titel.Dit kan beter. Suggesties?
Poolangst. Wisselvrees. Seizoensgeluk. Balansgebrek. Hemelkerker. Evenaarsstreven.
Dank je, writegirl. Ik kan weer even vooruit! Misschien wordt het wel een sieklus! ('Cyclusangst').
Ah, hij is terug. Ranting and raving. Fijn. Voorbeeld goede titel (boek dat toevallig op mijn bureau ligt): Tante Julia en meneer de schrijver.
Daar heb je wat aan.
tot snel,
ivo
Of wat dachten jullie van 'Hoe hij Raad van Indie werd'? Geeft heldere informatie over de verhaallijn die je kunt verwachten. En maakt nieuwsgierig: wie mag die hij dan wel zijn?
Een reactie posten