Waarom Beleggen, Piet?

 
Van de manisch-depressieve mens zegt men dat hij geneigd is tot: "Excessive involvement in pleasurable activities which have a high potential for painful consequences." (Uit: 'Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders'). Dat zit ook in beleggen. Beleggen was voor mij tot een maand geleden wankelen tussen gillende euforie en diepe droefenis. De beurs en DaPiet: typisch manisch-depressief, niet?

Waarom ik daar als bipolaire patiënt nog nooit aan gedacht had? Geen idee. Misschien dat mijn vader op wacht stond. De SpaarMan. (Nou ja: hij opende voor mijn broer Dirk en mij in 1999 een rekening bij Spaarbeleg; nu is het precies € 260 meer waard dan 10 jaar geleden).


Maar ik voelde in de herfst iets van de val van de beurzen aankomen en raakte aangestoken door een kreet die ik ergens op een Amerikaanse site zag: "The chance of a lifetime." Ik had geen enkele pensioenopbouw. Maar nu zou i dat in een klap kunnen goedmaken. Door op het dieptepunt in te kopen. Het na een aantal jaren met zware winst verkopen. En door te daytraden, het op korte termijn handelen in aandelen. En een extra vaardigheid erbij als (ex-)leraar, ambulant artiest en seizoensarbeider met portfolio-career was natuurlijk ook nooit weg.


Ik las in een boek: Nooit op de Nasdaq beginnen, te hectisch. Waar is dat, de Nasdaq? En dat knopje, wat is dat? O, 500 aandelen Apple gekocht. Eh, dat is $ 45.000. En waar is het knopje verkopen? O, de beurs gaat net dicht. Nou, dan moet ik ze maar houden. De volgende dag opende het aandeel een punt hoger en had ik $500 verdiend maar het had natuurlijk ook als een baksteen kunnen dalen. Ja, wist ik veel. Toch kicken. En leven moest voor mij altijd kicken zijn. Als het dat even niet was slikte ik knikkers in, sleutels, hoestdrank, wodka, pillen (alles met bam erop!)


En kicken is het nog steeds. Zo zwaar kicken dat ik zelfs al maanden niet naar drank taal en dat wil wat zeggen. Maar zoals uit het voorgaande blijkt maakte ik geen onderscheid tussen beleggen en daytraden en dat was een zware strategiefout (zie andere stukje). Beleggen is trouwens uit, Buy & Hold is dood, daar is de markt te volatiel voor zoals wij dat in het beurswereldje noemen.


Dus na al mijn ervaringen, hoogte- en dieptepunten ben ik sinds kort helemaal opnieuw begonnen. Half januari heb ik alles verkocht wat ik nog had (met verlies) en gezworen niks meer dan een dag aan te houden. Sinds kort ben ik nog strikter: als een trade misgaat, het verlies tot boven de $ 100 of € 100 oploopt, tik ik af. Live to fight another day.


Alles moet geleerd worden. Na 4 1/2 maand ben ik eindelijk zover dat ik begrijp wat er over de echte daytrader wordt gezegd: "(They) cut their losses and let their winners run. They look at occasional good-trades-gone-sour as routine business expenses. And they don't compund their losses due to carelessness." ('A Beginner's Guide to Day Trading Online', Toni Turner, p.42).


Ik maak winst. Ik ben al daytradend nu bijna: cool, calm, collected. De beurs heeft me bevrijd van mijn alcoholverslaving en mijn manisch-depressieve trekjes, ze maakt dat ik er een vast levenspatroon op na houdt. Ja, zij heeft me genezen! Hallelujah, Gemeente! Hallelujah!