De woorden die ik de afgelopen maanden -half Oktober begon ik met beleggen- ongetwijfeld het meest heb gebruikt zijn: 'had' en 'als'.
"Als ik al mijn aandelen op 4 november aan de vooravond van de Amerikaanse verkiezingen had weggedaan, dan had ik nu €15.000 euro meer gehad." Maar ik dacht in mijn onnozelheid: als Obama aan de macht komt, kan het alleen nog maar meer worden! Nee dus. "Het zat al in de prijs." (Een van de vele beurswijsheden). Terwijl ik de overwinningsroes van de Obama-nacht lag uit te slapen verdampte mijn winst. Vanaf 5 november ging het in blinde vaart richting het dieptepunt van 24 november. Ik was erbij. En keek ernaar. De verliezen liepen tot grote hoogte op. Ik had al wel geleerd om geld te verdienen, maar nog niet geleerd om het niet te verliezen -iets dat oneindig veel belangrijker is.
Maar de markt herstelde zich, godzijdank viel Israël Gaza binnen, de olieprijs steeg (je krijgt een hele andere wereldvisie!) en zie, begin januari 2009 waren de verliezen weggewerkt en stond ik opnieuw op winst: € 7.500. Ik dacht: dat kan alleen maar meer worden. Als ik geweten had wat er aan kwam, dan had ik alles wel verkocht. Toen tuimelden de bankaandelen; binnen twee dagen was ik alle winst weer kwijt. Ik begon weer verlies te lijden. Na twee volle dagen waar alleen maar rode lichtjes op het Binckscherm te zien waren verkocht ik de boel. Drie maanden werk voor niks.
En wat voor werk. Maandenlang was ik aan het prutsen geweest: software testen, datafeeds met koersinformatie aan de praat proberen te krijgen, lezen, trachten de bewegingen van de aandelen te doorgronden, hun karakter. Ik heb een dag een hele intensieve cursus beleggen gevolgd. Ik was toen overigens al anderhalve maand bezig met beleggen, ik doe de dingen nu eenmaal verkeerd om. Ik ben DaPiet! De eerste dag al zette ik gelijk bergen geld in, bestelde van elk aandeel direct 1000 stuks. En boekte honderden, duizenden euro's winst. Ze laten je altijd eerst wat winnen, de Casino-goden.
In feite handelde ik volledig in het duister, ik dacht, volgens mij staat Aegon wel laag. Ik wist helemaal niks van indicatoren, van software, van MACD en CCI en al dat soort termen. Dat leerde ik allemaal op de cursus. Ik leerde software lezen., instap- en uitstapmomenten plannen. Ah, als ik in het begin geweten had wat ik nu weet...
Maar niet alleen in de grote beweging, ook op uur- of dagbasis knagen de alsjes en hadjes als ratten aan je brein. Had ik Mittal nog 5 minuten langer gehouden... Als ik gisteren 3000 ING had gekocht...
Soms lijkt de beurs een eenarmige bandiet die maar muntjes blijft uitbraken, een steigerend Paardje-Schijt-Geld; soms is het een bulderende oven waar je scheppen met geld in aan het donderen bent alsof het aangenomen werk is. Soms voel je haar onverschilligheid, haar majesteit zo groot als van een oceanisch fenomeen, eeuwig pulserend, kleine mensjes opslokkend die zich biddend aan de resten van hun wrakke vlot vastklemmen. De beurs is een vulkaan. En as is verbande turf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten