That's Right People, This Is Where I Live!

Ik wist het niet, maar ik blijk vanuit de VS te twitteren. Meer bepaald vanuit New Jersey. Als je verder inzoomt zie je, dat ik mijn warme melk zet in my old rundown shack in 'Little Creek Wildlife Area'. Een schitterend gebied, if I say so myself. Al ben ik er nooit geweest. Een heerlijk gebied in ieder geval om rustig te twitteren. Only them hotdamn alligators they keep a-nagging me. Even intrigerend overigens vind ik de mededeling: 'DaTwitterPiet in de sashmi is op." Bedoeld is: shashimi; waarschijnlijk een typefout van mij. (Ik twitterde een keer over een sushi shashimi). Maar denken ze nou echt dat ik mijn berichten verspreid vanuit cafe "In de shashmi is op" vanuit "Little Creek Wildlife Area'? You heard that right boy, the shashmi is up.

Kom Kom Jongens, Iets Meer Wattage Graag!

Dat zeg ik: er is geen privacy. Dat was er sowieso al niet voor de jongens in de Tour de France. Je halfdood fietsen en dan schuimbekkend, bloed beukend in de oren, zweet prikkend in de ogen, dus echt op je allervoordeligst, een microfoon in je snufferd geduwd krijgen. Dan zeggen ze altijd: ze hebben niet veel te vertellen, die wielrenners. Maar fiets maar eens meer dan 150 kilometer, dan heb jij ook niet zoveel te vertellen. Maar nu komt er nog iets bij: wat eerst alleen de ploegleider wist, weten we nu allemaal. Hartslag, snelheid, wattage, aantal omwentelingen per minuut, we kunnen hier het allemaal direct volgen. (Met dank aan Hans). "En daar rijdt Markus Burghardt van T-Mobile, hartslag 118, 46,5 kilometer per uur, 261 watt, 93 omwentelingen per minuut, epo-gehalte 45%, 0 jongen, kon je moeder dit maar zien!" Ik vind alleen dat ze onderweg ook nog verplicht moeten twitteren. De Tour als Twittervison.